Ook dit.... (naar ook gij Brutus)

Deze keer een verhaal met ook (andere) belevenissen die ik hier tegen kom. Het is op dit moment regenseizoen en dat zorgt dat het soms voor een korte tijd (15-30 minuten) heel hard aan het regenen is. Het zicht is dan bijna verdwenen en komt 'met bakken' naar beneden. Met het eerdere verslag over de wegen is dat ook goed te zien. Op de video die hiernaast (kan hem helaas niet hier in voegen)  getoond wordt kunnen jullie zien hoe dat dan is op het ‘straatje’ voor het schip dat de weg is richting het centrum. Alle reden om even te schuilen.

Hoewel er op het schip heel veel gewaarschuwd wordt voor zakkenrollen, heb ik hier toch best een veilig gevoel. Er zijn er wel (vooral bij groepjes vrouwen zonder 'body gard') die pogingen hiervan hebben gemerkt. Maar als je gewoon oplet (net als je dat in het centrum van A’dam moet doen) is er niets aan de hand. De mensen zijn heel vriendelijk en proberen je wel steeds mee te nemen naar de winkel van hen - die is maar iets verder op, en dan nog iets verder, om daarna aan te geven dat je er bijna ben -, maar een ferm ‘no thank you’ volstaat veel al wel. Of mijn devies is nu nog steeds “ik ben hier nog even dus ben nu alleen aan het kijken” en dat helpt regelmatig om verkopers weer hun eigen weg te laten gaan. Doe je dat niet dan lopen ze desnoods gewoon de hele stad met je mee en kom je wel langs een standje van hen, de vader, broer, neef of vriend. Maak bij het langslopen alleen niet de ‘fout’ een van de verkoopwaar aan te raken, want dat is het sein dat je wilt kopen en duurt het niet lang over je hebt een stuk op 5 personen om je heen heb die je wel iets aan te bieden hebben. De standaard is dan, dat ze vandaag een ‘good price’ voor je willen maken – ik zeg dan meestal dat hij dat morgen vast ook wel voor mij wil doen - of dat je de eerste klant van de dag - al is het ver in de middag - ben. Met verschillende de stad in geweest die wel iets wilde kopen en dan is 1/3 van de eerst geboden prijs meestal redelijk in de richting, de verkoper zakt niet zo snel, maar dat gaat in eens rap naar beneden als je weg loopt. Het resultaat is dan dat je het voor jou maximum krijgt.

Een van de afgelopen dagen (sinds het vorige verslag) was het de bedoeling naar een galerie te gaan, maar die was dicht tot 30 september, dan maar het museum in de buurt. Daar aangekomen bleek die voor onderhoud tot 4 september 2019 wegens verbouwing gesloten te zijn, maar wij stonden 9 september voor de deur? Zal wel Senegalese uitloop van de werkzaamheden zijn. Dat is goed te begrijpen als je ziet hoe zaken hier soms gaan. Af en toe sta ik namelijk op het schip te kijken naar het uitladen van een ander schip. Op één vrachtwagen naast het schip staan dan wel twintig personen om de zaken met materiaal netjes op te stapelen. De Hollandse praktische planning en inzet van mensen is ver te zoek, omdat het zelfde werk volgens mij ook met een stuk of 15 personen minder kan worden gedaan, maar dit beïnvloed het werkloosheidspercentage negatief denk ik. Uiteindelijk maar naar de enige en grote Kathedraal van Dakar gelopen. Dit is een kerkgebouw dus die is in ieder geval open. Een opvallend nieuw gebouw in een overwegend (94%) moslim georiënteerd land. Alleen is men hier meer van de ‘rekkelijke’ versie van de Islam. Dus behalve af en toe in eens opgeschrikt te worden door iemand die vanaf een minaret iets onverstaanbaars begint te roepen merk je er niet veel van. Bijvoorbeeld in de cafés kan gewoon alcohol worden besteld.

Wat er ook bij hoort......

zal ik de details maar van besparen. De foto zal, voor wie het ook kent, wel voldoende duidelijk zijn waar ik het over heb. Maar ik kan je zeggen dat ik de afgelopen 4 dagen meer tijd op het toilet heb doorgebracht dan me lief is geweest. Inmiddels is de buikloop en de maag/darmkrampen voorbij en probeer ik weer langzaam het normale eten te nemen, maar wel in hele kleine porties. Het voordeel hiervan is wel dat ik de laatste paar kilo’s die ik nog kwijt moest nu wel verloren ben (ga ze niet zoeken voor diegene die dat zou denken).

Verder ben ik nog op de intranetsite op zoek naar de groepsfoto’s en andere foto’s die gedeeld kunnen worden, maar die zijn nog niet eenvoudig te vinden, dus die houden jullie nog van mij te goed als bijdrage voor een volgend verslag. Voor jullie geniet van wat je hebt en ik doe dat hier met wat ik heb, zie en doe. Tot het volgende verslag maar weer.