Meer en meer bekend

Het is al weer even terug dat ik hier iets van me heb laten horen. Vandaag een vrije dag, dus voordat ik de stad in ga volop gelegenheid om een update te plaatsen.

Er wordt door jullie gevraagd of ik iets mee krijg van het medische deel van Mercyships. Dat is zeker het geval. Uiteraard lopen er verpleegkundigen/chirurgen rond op het schip in de (voor mij) bekende blauwe outfit. De patiënten voor de operaties kan ik zien binnenkomen via de loopbrug en dat gaat soms moeizaam vanwege de aandoening. Ook is er op het deck een ruimte waar zij soms even zitten. Op de kade is voor de dagbehandeling een aantal tenten neergezet en een open tent waar de patiënten wachten voor dat ze geholpen kunnen worden. Het is niet de bedoeling om foto’s van patiënten te maken. Wel zijn er voor ‘algemeen gebruik’ een aantal foto’s beschikbaar welke door ons gebruikt kunnen worden. Als jullie belangstelling voor een beeld hiervan te hebben ga ik het wel lezen en kan ik een andere keer hier wat foto’s uploaden.

Het is hier regenseizoen, zoals ik in een eerder bericht al heb gemeld. Het kan dan aardig ‘spoken’ en vorige week hebben we dat dan ook goed gemerkt. Rond middernacht merkte ik in bed wel dat het schip wat meer bewoog dan normaal, maar heb daar geen aandacht aan gegeven. Eerder was dat in een iets mindere vorm ook al voorgekomen, “gewoon een beetje golven” was mijn indruk. Ook al was er een oproep geweest van de kapitein aan het deckpersoneel om te komen voor hulp. Omdat er geen ramen in mijn cabine zitten is ook niet te checken hoe het buiten is. Totdat ik een appje van iemand kreeg of ik lag te slapen, maar anders toch vooral even naar de diningroom moest komen. Aangezien ik wakker was, wat kleding - staat anders zo vreemd om in mijn ‘slaapgewaad’ en met vertoon van mijn verstopte 6-pack naar een gemeenschappelijk ruimte te gaan – aangetrokken. Bleek het flink te waaien en waren er een aantal  die op de kade staan weggewaaid. Twee van de tenten waarin patiënten wachten waren op elkaar gewaaid en een andere kleine tent was in de haven verdwenen. Ook een aantal van de ligstoelen op het bovendek zijn in de haven of op de kade beland, voor wie dat misschien denken was dat overigens niet de bedoeling. Gelukkig heeft het allemaal in de nachtelijke uren (tussen 24:00 – 03:00 uur) afgespeeld, zodat er verder geen gewonden zijn gevallen. Het enige wat de andere dag te doen stond was het opruimen van de rommel, maar met elkaar is dat in een dag gefikst en is het medische programma hierdoor verder niet opgehouden.

Het lijkt er op dat ik van het juridische werk, ook al ben ik ver van huis, niet los kom. Het zingt op het schip inmiddels rond dat er een jurist rondstapt op het schip…… De kapitein kwam een paar dagen terug naar mij toe met de vraag of ik ook kennis had van het maritieme recht. Hoewel ik in het laatste jaar van de studie heel lang terug hier iets over heb opgestoken, weet ik dat het specialistisch werk is. Ondanks dat ik al snel geneigd ben om te helpen, nu maar aangegeven dat dit niet mijn core business is en niet kon helpen. Dat begreep hij wel. Een ander Nederlands echtpaar heeft mij gevraagd of ik hen kon (en wil) helpen met een probleem met een Nederlandse overheidsorganisatie en een Belgische ’collega’ van de keukenploeg gewezen op de mogelijkheid dat een claim bij de vliegmaatschappij kan worden ingediend omdat zij een dubbele vertraging van in totaal 2 dagen had. Dit was haar niet bekend en vroeg mij haar of ik hierbij kon helpen. De claim ligt er en is het nu wachten op het resultaat.

Omdat de haargroei op het hoofd - om jullie voor te zijn inderdaad het weinige dat daar van over is – ook hier gewoon doorgaat. Een bezoek gebracht aan de kapper die op het schip aanwezig is. Het ziet er nu weer strak uit en volgens haar zie ik er weer 10 jaar jonger uit. Dus bij terugkomst in Nederland kan ik onherkenbaar over straat gaan.

Voor vandaag laat ik het hier bij. Ik ben nog een aantal weken hier dus kom ik voor mijn vertrek nog wel een paar keer met een nieuw verslag bij jullie terug.